Paseniño
turra dél a roda,
reló silandeiro da sua vida.
Xuntos van
por camiños lamacentos
ulindo rosas e troviscos;
e polas ruas
sementadas de balbordo gris
e lóstregos e fume,
sementadas de nenos e paredes.
O mundo é longo.
Pode medirse
con rostros de mulleres
e coas raiolas de saudade
que se pousan
na folla dun coitelo.
Neira Vilas
No hay comentarios:
Publicar un comentario