O árbol

A morte é como un árbol

sementado con ún,e que nos nasce

ao tempo que nascemos,coa primeira

bágoa nosa nos ollos.

Un árbol que nos nasce á man esquerda

dun camiño longuísimo na noite.

Cando eu morra veréino,estóu seguro;

un árbol só,un árbol desfollado,

diante de min rubindo cara o ceo

coma unhas maus en rezo

ao fondo dunha chaira.

Un árbol só,un árbol

espido diante a  noite,

medrando,irá medrando,irá medrando

até ateigarme os ollos de formigas.

Celso Emilio Ferreiro,Longa noite de pedra