miña mai cantábame sempre
que había catro anxiños
gardando a miña cama
eu sentía calor e tenrura
e podía durmir en paz
...mais non por aquela multitude
nunha cama de noventa
senón por mor de mamá
que sempre estaba tras da porta
Óliver Escobar,Apostasía
No hay comentarios:
Publicar un comentario